به دنبال تصاویر دور از دسترس

یه شال خریدم با گل های بزرگ صورتی/سرخابی و زمینه ی آبی نعنایی.یادم نیست خودمون یه حوله ی سر داشتیم با این طرح یا یه همچین طرحی رو روی حوله ای توی فروشگاهی دیده بودم.نظرم راجع به این شال اینه که خیلی عجیب و دهاتی و دور از عقله ولی پس ذهنم منو یاد دیوار احاطه شده در گل تو تبلیغ عطر Miss Dior میندازه،هر چند هر کس ببیندش آخرین چیزی که به ذهنش می رسه Dior و اولین چیز،خانم های جواد چاق خواهد بود.
روند همیشگی من در خرید کردن با کلّی شک،درگیری درونی و سر چند راهیِ انتخاب رنگ موندن.ارزیابی کالا با افکار و علایق و تصاویر زیبایی که دوست دارم شبیهشون باشم و اینکه بقیه چی فکر می کنن،،من می تونم بفهمم بقیه چی می بینن و توضیح اینکه من چیز دیگه ای تو یه همچین چیزی می بینم سخته.البته شده بعد از یه مدت(حتی مدت خیلی کوتاه) توضیحِ اینکه چیزی رو برای چی انتخاب کردم سخت بشه.شاید هم تحت تاثیر دیگران قرار گرفته باشم و از دلایل خودم خنده ام بگیره.

بعضی اوقات آدم تو توهم دوست داشتن فرو میره و تو لحظه ی انتخاب برای خودش دلایل فریبنده میاره.
برای پیدا کردن دلیل برای دوست داشتن و انتخاب کردن نباید دنبال تصاویر گم شده و رویایی و دور از دسترس گشت،وگرنه مثل من کشوی شال هاشو که باز می کنه از خودش می پرسه:من چی فکر می کردم؟

*کشوی شال تمثیل است